Wiślackie jubileusze w latach 1911 – 1931

Źródło: TS Wisła
Data publikacji: 25 maja 2020

Książka “Gwiaździste opowieści 110 lat Wisły Kraków”, to zbiór setek artykułów, zdjęć oraz wiślackich wspomnień. Wydana została z okazji 110-lecia Wisły Kraków, zawiera treści warte uwagi każdego fana Białej Gwiazdy.

Zapraszamy do zapoznania się z rozdziałem poświęconym wiślackim jubileuszom.

 

5-lecie – rok 1911

Pięć lat istnienia Towarzystwa Sportowego Wisła Kraków minęło w roku 1911. Brak informacji o organizowaniu z tej okazji oficjalnych uroczystości. Można jednak przyjąć, że jubileusz obchodzono. Miały bowiem miejsce dwa ważne zdarzenia. W dniu 8 i 9 kwietnia drużyna Olimpii Praga rozegrała w Krakowie 2 mecze piłkarskie. Nieco później, w dniach 20 i 21 maja, przebywała w Krakowie drużyna piłkarska Aberdeen FC, która rozegrała z wiślakami dwa mecze. Uzyskane wyniki odzwierciedlają różnicę poziomu pomiędzy naszą, właściwie uczniowską drużyną, a zawodnikami szkockimi. Goście wygrali bowiem wysoko oba mecze. Pierwszy 9:1, drugi 8:1.

10-lecie – rok 1916

W latach I wojny światowej działalność klubu była zawieszona. Krakowska młodzież, zamiast cieszyć się grą na boiskach sportowych, wykrwawiała się na frontach, w Legionach – jako ochotnicy, bądź w mundurach austriackich.

 

15-lecie – rok 1921

Jubileusz 15-lecia obchodzono w dniach 8-9 października 1921 roku. W jubileuszu uczestniczyła pierwsza drużyna Czarnych Lwów, dwie drużyny piłkarskie Cracovii oraz jej sekcja kolarska.

Wszystko rozpoczęło się od meczu piłkarskiego, w którym Wisła zwyciężyła 3:0 Czarnych Lwów. Przed meczem p. Dudryk ze Lwowa wręczył Wiśle wspaniale haftowany proporzec. Wieczorem w sali Kasyna Oficerskiego uroczyście otwarto Jubileusz. W imieniu PZPN przemawiał pierwszy w jego historii prezes dr Edward Cetnarowski, w imieniu KOZPN p. Dembiński. Występowali także przedstawiciele klubów (Cracovii, AZS-u, ŻKS Jutrzenka, ŻKS Makabi), sekcji kolarzy, gości z Pomorza, a także prasy (Przeglądu Sportowego, Tygodnika Sportowego). Wygłoszono odczyt na temat dotychczasowej działalności Wisły oraz uhonorowano złotymi sygnetami trzech zawodników: Wilhelma Cepurskiego (15 lat w Wiśle), Andrzeja Bujaka (12 lat w Wiśle), Michała Szuberta (10 lat w Wiśle).

Dzień następny rozpoczęło nabożeństwo w kościele oo. Kapucynów. Przed południem odbyły się wyścigi kolarskie, oraz zakończony remisem 2:2, rozgrywany fair i w szybkim tempie, mecz drugich drużyn Wisły i Cracovii. Natomiast po południu spotkały się pierwsze drużyny. Również i ten mecz zakończył się remisem. Tym razem 1:1.

Wieczorem, w sali Kasyna Oficerskiego odbyła się wspólna kolacja. Występowano w strojach wieczorowych. Po kolacji nastąpiły tańce.

20-lecie – rok 1926

Jubileusz 20-lecia z powodów organizacyjnych był kilkakrotnie odkładany. Miał miejsce dopiero w listopadzie 1927 roku. Jednym z powodów opóźnień mogła być sytuacja polityczna, a dokładniej przewrót majowy, zwłaszcza, że Towarzystwo miało silne powiązania ze środowiskiem legionów.

Uroczystość zorganizowano na boisku Wisły. Zgromadziła ok. 1500 osób. Wśród nich byli przedstawia ciele władz, wojska. Obecny był konsul Czechosłowacji p. Seydel. Rozpoczęła ją defilada czynnych sekcji Towarzystwa:

– lekkoatletycznej (45 osób, w tym 13 pań),

– ciężkoatletycznej (17 osób),

– piłki nożnej (trzy drużyny piłkarskie).

Po defiladzie prezes Towarzystwa Zygmunt Bieżeński wręczył artyście-malarzowi Vlastimilowi Hofmanowi dyplom Członka Honorowego. Upominki otrzymali także:Henryk Reyman – z okazji dwusetnego meczu, Marian Szpórna, Mieczysław Strychalski.

Z okazji jubileuszu i zdobycia przez piłkarzy Pucharu Polski, Vlastimil Hofman podarował Towarzystwu namalowany przez siebie obraz przedstawiający zawodników drużyny Wisły w naturalnej wielkości. Natomiast władze krakowskiego Magistratu przekazały klubowi tereny dla budowy boiska treningowego.

25-lecie – rok 1931

Jubileusz obchodzono w dniach 23-25 maja. Protektorat sprawował gen. Edward Śmigły-Rydz, Inspektor Armii. Skład Prezydium Komitetu Honorowego przedstawiał się następująco:

  • inż. Emil Bobkowski – Dyrektor Kolei,
  • Marian Dąbrowski – poseł, redaktor naczelny IKC,
  • płk. dypl. Władysław Kiliński – Dyrektor Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego,
  • dr Mikołaj Kwaśniewski – Wojewoda Krakowski,
  • gen. Aleksander Jerzy Łuczyński – Dowódca Okręgu Korpusu Nr V,
  • inż. Karol Rolle – Prezydent Miasta Krakowa,
  • ks. Adam Sapiecha – Metropolita Krakowski,
  • gen. Mieczysław Smorawiński – Dowódca Garnizonu Kraków.

W składzie Komitetu Honorowego znaleźli się wysokiej szarży oficerowie wojska Polskiego, wybitni przedstawiciele społeczeństwa. Uroczystość rozpoczynała defilada, którą przy dźwiękach orkiestry wojskowej prowadziła młodzież IX Gimnazjum w Krakowie. Następnie maszerowały piłkarskie drużyny gości (Cracovii oraz Czarnych i Pogoni Lwów). Po nich gospodarze: pięć drużyn piłkarskich, w tym oldboye, sekcja lekkoatletyczna i ciężkoatletyczna. Atrakcją był udział zamykających defiladę narciarzy z zakopiańskiej filii krakowskiej Wisły.

Program zawodów był bogaty. Każdego dnia rozgrywano jeden mecz piłkarski. Uzyskano następujące wyniki: Czarni – Wisła 1:5, Pogoń – Czarni 3:1, Wisła – Cracovia 3:4.

Przed tym ostatnim meczem zawodnicy Czarnych Lwów wręczyli Henrykowi Reymanowi bukiet kwiatów okazji rozegrania w barwach Białej Gwiazdy 400 meczów. Skromniejszy jubileusz rozegrania setnego obchodzili Józef Kotlarczyk i Maksymilian Koźmin.

W trakcie jubileuszu zaprezentowały się także drużyny rezerwowe oraz oldboye.

W zawodach w siatkówce, koszykówce i piłce ręcznej obok gospodarzy startowały krakowskie drużyny: Cracovii, Ymki, Sokola, Wawelu.

W zawodach lekkoatletycznych wystąpili zawodnicy krakowskich klubów Cracovia, AZS, Makkabi, RKS Legia, a także Pogoni Katowice i Stadionu Królewska Huta (dzisiaj Chorzów). Zwycięzcami w poszczególnych konkurencjach zostali:

  • bieg na 100 m: Sikorski (Stadion Królewska Huta) – 11 sek.,
  • bieg na 400 m: Brenner (Pogoń Katowice)- 58 sek.,
  • bieg na 1500 m: Brenner (Pogoń Katowice)-4 min. 23 sek.,
  • bieg na 5000 m: Bytomski (Pogoń Katowice) – 16 min.49 sek.,
  • sztafeta 4×100 m: Śląsk – 45 sek. (drugie miejsce zajęła Wisła, a trzecie – Pogoń Katowice),
  • bieg na 110 m ppł.: Helper II – 18,2 sek.,
  • skok w dal: Sikorski (Stadion Królewska Huta) – 6,86 m,
  • skok wzwyż: Schworegger (Pogoń Katowice)- 1,60 m,skok o tyczce: Schnelder (Pogoń Katowice)- 3,14 m,
  • rzut dyskiem: Balcer (Wisła) – 35,32 m,
  • rzut oszczepem: Kądzielawa (Wisła) – 51,15 m,
  • kula: Balcer (Wisła) – 11,18 m.

 

Rezultaty zwycięzców nie są powalające. Pamiętać jednak należy, że działo się to 85 lat temu. Zwraca uwagę fakt, że od tamtej pory poprawa wyników nastąpiła głównie w konkurencjach, gdzie obok ulepszenia metod treningu, znaleziono nowe rozwiązania techniczne (skok wzwyż) czy tez udoskonalono sprzęt (skok o tyczce).

Z okazji jubileuszu powstało wydawnictwo 25-lecie TS Wisła oraz wydano specjalną odznakę.

foto. NAC/ historiawisly.pl/Zbiory własne