Wiślackie jubileusze w latach 1936 – 1941

Książka “Gwiaździste opowieści 110 lat Wisły Kraków”, to zbiór setek artykułów, zdjęć oraz wiślackich wspomnień. Wydana została z okazji 110-lecia Wisły Kraków, zawiera treści warte uwagi każdego fana Białej Gwiazdy.

Zapraszamy do zapoznania się z rozdziałem poświęconym wiślackim jubileuszom.

Wiślackie jubileusze

Wiślackie jubileusze 1911-1931

30-lecie – rok 1936 

Jubileusz 30-lecia miał szczególnie uroczysty charakter. Protektorat nad nim objął gen. Edward Śmigły-Rydz, Generalny Inspektor Sił Zbrojnych. Prezydium Komitetu Honorowego tworzyli:

– Michał Gnoiński – Wojewoda Krakowski,
– dr Mieczysław Kaplicki – Prezydent M. Krakowa,
– gen. Józef Olszyna-Wilczyński – Przewodniczący Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego,
– arcybiskup Adam Stefan Sapiecha – Metropolita Krakowski.
– Juliusz Ulrych – Minister Komunikacji.

W Komitecie Honorowym liczącym 30 osób znalazło się wiele znakomitości, a wśród nich: prof. Walery Goetel – wybitny geolog, ekolog i peleontolog, Kornel Makuszyński – literat, Vlastimil Hofman – artysta – malarz, także liczni wyżsi oficerowie. Na czele Komitetu Wykonawczego stanął Tadeusz Orzelski, prezes TS Wisła.

Uroczystości Jubileuszu rozpoczęła msza święta w kościele oo. Kapucynów, która miała miejsce 24 maja. Oficjalna część uroczystości odbyła się przed południem w Klubie Społecznym. Rozpoczęła się odśpiewaniem przez chór hymnu Gaude Mater Polonia. Obecność wielu przedstawicieli władz, świata nauki, kultury i sportu była potwierdzeniem faktu, że Wisła cieszyła się mirem i poważaniem wśród mieszkańców Krakowa. I to nie tylko z uwagi na sukcesy sportowe. Jej zasługi były bowiem głębsze. Sięgały w sferę wychowawczą i ideową. Klub stanowił ważną placówkę życia społecznego.

 Prezes Towarzystwa Sportowego Wisła Kraków Tadeusz Orzelski przemawia na uroczystości jubileuszowej.

Okolicznościowe przemówienie wygłosił Tadeusz Orzelski. W jego trakcie wręczył Henrykowi Reymanowi dyplom Honorowego Kapitana drużyny piłkarskiej. Zwracało uwagę dowcipne wystąpienie p. Zygmunta Nowakowskiego, reprezentującego Cracovię , który między innymi mówił:
Miasto Cracovia jest nad Wisłą, ale obecnie obecnie Cracovia jest pod Wisłą. 
Trudno Wiśle wyjąć z gardła, gdy coś pożarła,
Najpierw na ziemiach Polskich byli Wiślanie, a dopiero potem powstała Cracovia.

Po uroczystości Zarząd Wisły udał się do krypty wawelskiej, gdzie dokonał aktu hołdu przed grobem Marszałka Piłsudskiego.

Sportową część Jubileuszu uświetniła wizyta Chelsea, piłkarskiej zawodowej drużyny angielskiej I ligi, opromieniony wcześniejszymi zwycięstwami nad reprezentacją Szwecji i Polski. Mecz wywołał ogromne zainteresowanie, wręcz podniecenie. Na stadion przy ul. Reymonta ciągnęli licznie piesi, jechały dorożki i samochody. Przybyło 13 tys. widzów. W loży honorowej zasiadły władze Krakowa i wiele znakomitości, z prezesem PZPN, gen. Władysławem Bończą-Uzdowskim na czele. Sensacyjnie zwyciężyła Wisła 1:0, a jedyna bramkę, z karnego, strzelił Antoni Łyko, który później w czerwcu 1941 roku zginął w Oświęciumiu. Polskie radio przeprowadziło transmisję  fragmentu meczu.

Odbył się także bieg sztafetowy na trasie Wawel – Kopiec Piłsudskiego na Sowińcu. Warto dodać, że w usypywaniu Kopca czynnie uczestniczyli zawodnicy Wisły.
Z okazji Jubileuszu wydano książkę Towarzystwo Sportowe Wisła w Krakowie w trzydziestolecie swojego istnienia 1906-1936.

35-lecie  – rok 1941 

Jubileusz czasu wojny i okupacji obchodzono skromnie. Połączono go z dwudziestoleciem KS Zwierzyniecki. Do jego organizacji najbardziej przyczynili się:
kpt. Roman Bober oraz pp. Ławnik, Dyras, Bieniek, Worytkiewicz, Giergiel. Odbył się w dniach 20 i 21 września. Uroczystości rozpoczęło poranne nabożeństwo w kościele sióstr Norbertanek na Zwierzyńcu. W południe, w Parku Sportowym Juvenii, na terenie Błoń, pod gołym niebem miała miejsce akademia. Obok ćwiczyły oddziały hitlerowskie. W patriotycznym przemówieniu kpt. Roman Bober, którego po aresztowaniu Tadeusza Orzelskiego uważano za nieoficjalnego prezesa Towarzystwa, zaapelował o uczczenie pamięci sportowców, którzy oddali życie w walce z hitlerowskim barbarzyńcą.

W trakcie akademii przedstawiciele uczestniczących klubów złożyli wiślakom życzenia. Józef Wilk i Zygmunt Chruściński z Cracovii przekazali specjalnie wykonane puchary, a Aleksander Żaczek z AKS (Amatorski Klub Sportowy) pocztówkę z fotografiami zawodników Białej Gwiazdy. Piłkarze otrzymali imponujące, srebrne sygnety z godłem klubu. W uroczystości uczestniczyło około tysiąca widzów. Kupili oni kilkaset pocztówek piłkarskich. Uzyskany dochód pozwolił opłacić wynajęcie boiska. Nadwyżkę rozdzielono pomiędzy jubilatów.

Drużyny Wisły Kraków i AKS. 

W części sportowej jubileuszu rozegrano turniej piłkarski. Obok jubilatów uczestniczyły w nim drużyny Cracovii i AKS. Wisła wystąpiła w składzie: Jurowicz, Wójcicki, Rupa, Waśko, Legutko, Worytkiewicz, Kozłowski, Obtułowicz II, Gracz, Artur, Giergiel, Adamek. Każda z drużyn rozgrywała po dwa mecze. Po zwycięstwie nad Wisłą (3:1) i remisie z Cracovią (2:2) turniej niespodziewanie wygrał zespół AKS. Wisła zajęła drugie miejsce. Wszystko zostało jednak w rodzinie, gdyż Amatorski Klub Sportowy był w czasie okupacji filią Wisły.

foto. historiawisly.pl/ NAC/ zbiory TS Wisła